به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی قدسآنلاین، فیسک در مقالهای با عنوان «جنگ دروغ و نفاق در سوریه» در روزنامه انگلیسی «ایندیپندنت» مینویسد: «آیا تا کنون جنگی در خاورمیانه با چنین درجهای از نفاق به وقوع پیوسته است؟ جنگی با چنین بزدلی، و چنین بیاخلاقی، ادبیات دروغین و تحقیر علنی؟ من درباره قربانیان فیزیکی تراژدی سوریه حرف نمیزنم. منظور من دروغهای آشکار اربابان و افکار عمومی خودمان است.»
آیا عربستان و قطر در پی دموکراسی هستند؟
این تحلیلگر سیاسی میافزاید: «در حالی که قطر و عربستان سعودی به شورشیان سوریه برای براندازی حکومت بشار اسد پول و سلاح میدهند، واشنگتن در انتقاد از آنان کلمهای بر زبان نمیآورد. باراک اوباما و وزیر خارجهاش هیلاری کلینتون میگویند که خواهان دموکراسی در سوریه هستند. اما قطر دارای حکومت استبدادی است و عربستان سعودی از جمله کشندهترین پادشاهیهای دیکتاتوری در جهان عرب است. رسیدن به قدرت در هر دو کشور موروثی است و عربستان یکی از متحدان شورشیان سلفی و وهابی در سوریه است، درست همانگونه که دوآتشهترین حامی طالبان در افغانستان بود.»
رابرت فیسک در ادامه تأکید میکند: «عربستان درست همانگونه که به دنبال سرنگونی اقلیت علوی و شیعه در سوریه است، اقلیت شیعه خود را نیز سرکوب میکند. چگونه باور کنیم که سعودیها خواستار برقراری دموکراسی در سوریهاند؟»
ادبیات آمریکا
این نویسنده انگلیسی ساکن بیروت در ادامه مینویسد: «پس از آن به قهرمانان آمریکا میرسیم: جناب کلینتون، لئون پانهتا وزیر دفاع و خود اوباما. کلینتون «هشدار شدیدی» به اسد صادر میکند. پانهتا - همان کسی که آن دروغ قدیمی درباره ارتباط صدام با 11 سپتامبر را خطاب به آخرین نیروهای آمریکا در عراق تکرار کرد - اعلام میکند که اوضاع پیچیده سوریه دارد «از کنترل خارج میشود». اوضاع حداقل 6 ماه است که از کنترل خارج شده است. یعنی پانهتا تازه متوجه شده است؟
اخبار عراق دفن میشود
تحلیلگر برجسته روزنامه ایندیپندنت میافزاید: «حالا به سراغ همسایه سوریه میرویم که قدردانی زیادی به ما بدهکار است: عراق. این کشور هفته پیش در یک روز گرفتار 29 بمبگذاری در 19 شهر شد که به کشته شدن 111 نفر و مجروح شدن 235 نفر انجامید. ولی اخبار عراق نسبت به سوریه کماهمیتتر است و به قول ما روزنامهنگاران در «نیمتای پایین» روزنامهها دفن میشود؛ البته به این دلیل که ما به عراق آزادی، دموکراسی جفرسونی و چه و چه دادیم. ندادیم؟ رنجهای امروز عراق هیچ ربطی به عملکرد ما در سال 2003 در این کشور ندارد. درست است؟»
دعوا بر سر ایران است
رابرت فیسک در پایان مقاله خود میگوید: «و با تمام این تفاصیل، ما حقیقت «بزرگ» را فراموش میکنیم. تلاش برای از بین بردن بشار اسد به خاطر عشق ما به مردم این کشور یا نفرتمان از دوست سابق خود بشار اسد یا خشممان از روسیه نیست. نه، همه دعوا بر سر ایران و آرزوی ما برای از بین بردن جمهوری اسلامی و برنامههای هستهای آن است، اگر اصلاً چنین برنامههایی وجود داشته باشد. این تلاشها هیج ربطی به حقوق بشر یا حق حیات یا کشته شدن کودکان سوری ندارد. چه وحشتناک!»
نظر شما